Carol S. Dweck

Carol S. Dweck (17 oktober 1946) is professor psychologie aan Stanford-universiteit. Zij studeerde in 1967 af aan het Barnard College en behaalde in 1972 een doctorsgraad aan de Yale-universiteit. Zij doceerde aan de Columbia-universiteit, Harvard-universiteit, en de Universiteit van Illinois te Urbana-Champaign voordat zij in 2004 toetrad tot de faculteit van Stanford. Het onderzoek van Dweck focust voornamelijk op motivatie, persoonlijkheid en ontwikkeling. Zij geeft cursussen in Persoonlijkheid en Sociale Ontwikkeling, alsmede in Motivatie. Haar voornaamste bijdrage aan sociale psychologie gaat over impliciete theorieen van intelligentie, zoals in haar boek Mindset. Volgens Dweck kunnen individuen in een continuüm worden ingedeeld volgens hun impliciete standpunten over waar hun vermogens vandaan komen. Sommigen geloven dat hun succes is gebaseerd op aangeboren vermogens; van hun wordt gezegd, dat zij een gefixeerde theorie van intelligentie (gefixeerde manier van denken) hebben. Van anderen, die geloven dat hun succes gebaseerd is op hard werken, leren, training en vasthoudendheid, wordt gezegd dat zij een "groeiende" of "incrementele" theorie van intelligentie (groeimentaliteit) bezitten. Het is niet noodzakelijk dat individuen zich bewust zijn van hun manier van denken, maar dit kan evengoed wel worden afgeleid van hun gedrag. Het blijkt vooral uit hoe zij reageren op falen. Mensen met een gefixeerde manier van denken zijn zeer bang te falen omdat dit een negatieve weergave is van hun basisvaardigheden, terwijl mensen met een groeimentaliteit zich minder zorgen maken en minder angst hebben voor falen, omdat zij zich realiseren dat hun prestaties kunnen worden verbeterd en dat men leert van fouten. Deze twee manieren van denken spelen in alle aspecten van het leven een belangrijke rol. Dweck geeft aan dat een groeimentaliteit kan zorgen dat iemand een leven met minder stress en meer succes kan hebben. Het is volgens Dweck waarschijnlijker dat individuen met een "groei"-theorie hard zullen blijven werken ondanks tegenslagen en de eigen kijk van iemand op intelligentie kan beïnvloed kan worden door subtiele signalen uit de omgeving. Bijvoorbeeld, als kinderen geprezen worden met uitingen als "Goed gedaan, dat is heel slim van jou" is het veel waarschijnlijker dat zij een gefixeerde manier van denken zullen ontwikkelen, terwijl complimenten als "Goed gedaan, je hebt er zeer hard voor gewerkt" waarschijnlijk tot een "groei"-mindset zullen leiden. Met andere woorden, het is mogelijk studenten aan te moedigen, bijvoorbeeld om vol te houden ook als zij falen, door ze te stimuleren op een bepaalde manier te denken.