Doorgaan naar inhoud

De omweg

Amsterdam. Een vrouw verdwijnt. Haar echtgenoot wordt verhoord door een begripvolle politieagent en gaat te rade bij zijn schoonouders. De vrouw heeft een oud huis gehuurd, ver weg, in Wales. Om een nieuwe start te maken. Ze wil dingen vergeten, is gevlucht voor lastige situaties en pijnlijk nieuws.

Maar ook begint ze onbewust weer op te bouwen. Misschien komt alles toch nog goed. Het is november, het wordt december. Een botte schapenboer slacht een lam, een huisarts zit zich dood te roken in zijn lege praktijk, de vrouw laat haar haren kort knippen door de plaatselijke kapster. Van de tien witte ganzen op het veld bij het huis zijn er na twee maanden nog vier over. En wat moet ze met de vriendelijke maar ongrijpbare jongen die op een nevelige namiddag over de muur rondom haar tuin springt? De dag voor kerst schepen de echtgenoot en de politieagent zich in op de boot naar Hull. Ze komen steeds dichterbij, de tijd begint te dringen.

Gerbrand Bakker vertelt op een buitengewoon sensuele manier, met altijd weer onverwachte wendingen, over een docente, gespecialiseerd in Emily Dickinson, die probeert te ontsnappen aan haar ondraaglijk geworden omstandigheden.
Het is het verhaal dat in ieder tijdperk anders verteld moet worden – van een vrouw, die midden in het leven gedwongen is opnieuw te beginnen. Als zij maar de kans krijgt.

Gerbrand Bakker won met de roman "Boven is het stil" uit 2006 de International IMPAC Dublin Literary Award 2010. The Twin, de vertaling van David Colmer, heeft als eerste Nederlandse titel deze prijs gewonnen.

Over Gerbrand Bakker in de pers:
‘Een mooie, overtuigend verstilde roman. Een karige eenvoud en zeggingskracht die aan het werk van J.M. Coetzee doet denken.’ – Rob Schouten in Trouw

'Meer dan ooit laat Bakker zich in De Omweg zien als de stilist van de gemankeerde conversatie. Het wordt soms bijna hilarisch, vooral als het perspectief naar een bovenwoning in Amsterdam zwenkt. Hebben de ouders eindelijk net gehoord waar haar dochter uithangt, zegt de moeder: 'Ongelofelijk.' Waarop iemand vraagt: 'Wat is er?' De moeder weer: 'Die Kramer is een beest. Nu gaat hij nog versnellen ook!' Meesterlijk beschrijft hij hoe de vrouw misschien wel het beste deel van haar leven beleeft als haar lichaam het aan alle kanten begeeft, samen met een jongen, een grassig pad en oeroude bomen in de buurt.' - Greta Riemersma in de Volkskrant

‘Eén van de sterke punten van het proza van Gerbrand Bakker is dat wat erdoor wordt opgeroepen, aanvankelijk klein wordt gehouden. De lezer groeit in een boek van Bakker, zoals de personages in die boeken ook groeien’. – Arie Storm in Het Parool