Marie-Elisabeth Belpaire

Ze werd geboren in een familie waar wetenschap en kunst elkaar ontmoetten. Haar vader, Alphonse Belpaire was ingenieur en haar moeder, Betsy Teichmann kwam uit een familie van rijke Antwerpse industriëlen. Ze had verschillende talen onder de knie, waaronder Duits, Engels, Nederlands, Frans en ook Deens. Ze ontwikkelde zich cultureel en artistiek in het kielzog van haar moeder en van haar tante Constance Teichmann.

In haar beginperiode werkte ze samen met andere auteurs: voor Uit het leven met Dr. Schaepman en voor Wonderland met Hilda Ram. Later leverde ze zelfstandige werk.

Ze heeft haar leven gewijd aan de ontwikkeling van een degelijke meisjesopleiding in Vlaanderen (in 1902: Belpaire-instituut). Zij stond ook achter de promotie van het vrouwenkiesrecht. Ze financierde het tijdschrift Dietsche Warande en Belfort. Ze stichtte een damesafdeling van de Katholieke Vlaamse Hogeschooluitbreiding. Dit groeide uit tot het Belpaireinstituut. Ze stichtte ook een vrouwenbond op, de Constance Teichmannbond. In 1919 richtte ze de Katholieke Vlaamse Hogeschool voor Vrouwen op.

Gedurende de Eerste Wereldoorlog verbleef ze in de (nu verdwenen) villa Swiss Cottage in De Panne. Ze was de oprichtster van de frontsoldatenkrant “De Belgische Standaard” en organiseerde verschillende tentoonstellingen in De Panne.

Belpaire werd in haar tijd de "Moeder van de Vlaamse Beweging" genoemd omdat ze tal van Vlaamsgezinde iniatieven moreel en materieel ondersteunde. Ze werd in 1922 werkend lid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde.

Bron: Wikipedia