Berichten uit de Sahara

Sanmao is een fenomeen. Al vanaf de eerste verhalen die in 1974 verschenen in de United Daily News werd ze onderwerp van een ware Sanmao­rage, en nog steeds – bijna een halve eeuw nadat Berichten uit de Sahara voor het eerst is verschenen en een kwarteeuw na haar dood – worden haar boeken herdrukt, gekocht en gelezen, zowel in Taiwan als in China. Zij is nog altijd een voorbeeld voor velen, man, vrouw, jong, oud, en daarmee zeer actueel. Sanmao bood haar lezers een blik op een oneindig veel grotere wereld, op het moment dat in de jaren ‘70 in Taiwan traditioneel nog vooral het belang van familie werd benadrukt. Ze trok naar verre oorden die zelfs nu nog voor de meeste mensen onbekend gebied zijn en produceerde een amalgaam van travelogue, memoir en fictie. Sanmao’s Berichten uit de Sahara zijn extra interessant omdat ze een uniek perspectief bieden op dit gekoloniseerde gebied: Sanmao is niet Europees maar ook niet Afrikaans, wit noch zwart, en hoort daarmee niet tot de kolonisators maar ook niet tot de gekoloniseerden. Via haar man is ze verbonden met Spanje, maar tegelijk woont ze in een Sahrawi­wijk. In haar verhalen vertelt ze hoe ze omgaat met zowel Spanjaarden als met lokale Sahrawi.