De kunst van fictie

Na publicatie van zijn eerste roman in 1957 liet James Salter zijnveelbelovende militaire carrière schieten om fulltime schrijver teworden. Hij groeide uiteindelijk uit tot een van de grootsteAmerikaanse romanciers.De kunst van fictie biedt een fascinerende inkijk in een schrijversleven.Salter schrijft openhartig over de afwijzingsbrieven die hijvan uitgevers ontving, over hoe hij niet één maar twee negatieverecensies in The New York Times kreeg voor hetzelfde boek, overde voordelen van ’s morgens dan wel ’s nachts schrijven en overgeldzorgen die de kop opsteken tijdens lange middagen. Daarnaastdeelt Salter zijn niet-aflatende bewondering voorauteurs en boeken die van grote invloed zijn geweest op zijnschrijverschap, waaronder het werk van Balzac, Flaubert, Babel,Céline en Faulkner.Een vraag die Salter in dit boek stelt, is waarom iemand de penter hand neemt. Streeft een schrijver naar rijkdom of naar bewondering?Komt het schrijven voort uit geldingsdrang? Hetantwoord dat hijzelf formuleert is simpel: een wereld waarinniets wordt opgeschreven, zal verdwijnen.