De onzichtbare jongen

Wouter en Max, twee 13-jarige jongens uit het Amsterdam van 1947, zijn schoolvrienden. Max is een zonderling, hijwil uitvinder worden en oefent in onzichtbaarheid. Wouter wil harder lopen dan de wind en wordt een topatleet die wint van Fanny Blankers-Koen. De jongens verliezen elkaar uit het oog, pas jaren later, als Wouter revalideert van een spierziekte, ontdekt hij Max in een psychiatrische inrichting in de buurt. Dan blijkt hij de enige persoon te zijn met wie 'de onzichtbare jongen' wil praten. Deze roman schetst niet alleen een goed tijdbeeld van het grijze naoorlogse Amsterdam, maar is ook een overtuigend en intrigerend verhaal over vriendschap en schizofrenie. 'Bernlef weet gevoelige snaren te raken.' NRC Handelsblad