Een haven te ver

In het voorjaar van 1809 stonden de kranten bol van de ophanden zijnde expeditie naar het Continent. Het Britse leger maakte zich gereed voor een omvangrijke invasie om bondgenoot Oostenrijk te steunen in de strijd tegen Frankrijk. Het doel zou de vernietiging zijn van de Franse oorlogsschepen in de haven van Antwerpen. Om dit zogenaamde mes gericht tegen de Engelse zuidkust te bereiken, landden 40.000 Britten op Walcheren en Zuid-Beveland. Maar de Britten stootten niet snel genoeg door. Ze verloren te veel tijd met het bombardement en de inname van Vlissingen. Hollandse en Franse troepen en schepen konden de toegang tot Antwerpen tijdig vergrendelen, en de stad werd een haven te ver. In december 1809 verlieten de Britten hun laatste bolwerk, Walcheren. Maar de zaak had inmiddels de nodige slachtoffers gemaakt. Duizenden soldaten waren aan de ‘Zeeuwse koortsen’ bezweken, de Britse regering was over de zaak gevallen en de tijdelijke bezetting van Zeeland vormde de opmaat tot de Franse annexatie van het koninkrijk Holland in 1810. Peter Blom, Jan van Damme, Victor Enthoven, Veronica Frenks, Tobias van Gent, Adri de Kraker, Hugo Landheer en Wilfried Uitterhoeve belichten deze gebeurtenis van twee eeuwen geleden: het strategische belang van de Schelde, het arcadische Walcheren, de strijd op Walcheren en Zuid-Beveland, het bombardement van Vlissingen, de Hollandse en Franse vergrendeling van de Schelde, het raketwapen, visies in woord en beeld van de strijd en hulpverlening en schadevergoeding aan de Vlissingse slachtoffers.