Het Tibetaans dodenboek

Het Tibetaanse dodenboek, een boeddhistische klassieker van wereldformaat, heeft zijn oorsprong in de ‘tekstschatten’ die in de 8e eeuw n.Chr. in Tibet verborgen zouden zijn door Padmasambhava, de lotusgoeroe, zodat ze op een geschikt later tijdstip onthuld konden worden.

Als een stervenstekst en gids naar het hiernamaals werd Het Tibetaanse dodenboek hardop voorgelezen voor de stervende of recent overledene zodat deze de ware aard van de geest kon inzien en zo verlichting en bevrijding van het lijden kon verwerven dat gepaard gaat met de eindeloze cyclus van dood en wedergeboorte.

Als ook wij de ware aard van de geest inzien, kan ieder van ons verlicht worden.