Leven uit een dag

Dat Het leven uit een dag van A.F.Th. van der Heijden een liefdesroman is van zo'n ongewoon karakter ligt ten dele aan de uitzonderlijke behandeling van de erotiek, maar ook aan de omstandigheid dat het verhaal zich afspeelt in een wereld waar een mensenleven ongeveer een etmaal duurt. In zo'n eendagsleven blijft elke belangrijke gebeurtenis noodzakelijk eenmalig, onherhaalbaar, en dat geldt ook voor de liefdesdaad, die ons wordt voorgesteld als een ontdekkingsreis van grote schoonheid, vol verwondering over de onvermoede landschappen, bronnen en natuurverschijnselen van het menselijk lichaam. Het moge duidelijk zijn: de intensiteit van de liefde bestaat bij gratie van die eenmaligheid. De metafysica van de eendagsmensen voorziet zelfs in een hel die uit louter herhaling bestaat. Na de paring wordt er gebaard, of niet gebaard, maar zeker is dat bij zowel de man als de vrouw de seksuele functies spoedig afstervend verdorren. Een enkele keer, zoals in het geval van Gini Trades en Benny Wult, kan de verliefdheid de liefdesdaad enige tijd overleven, zonder dat er nog voldoende vitaliteit rest om die verliefde gevoelens lichamelijk vorm te geven. Zij komen in de verleiding hun ziel - bijna letterlijk, aan de duivel te verkopen en zo in te gaan tot de 'wereld van de herhaling', die tevens de wereld is van de verveling, de onverschilligheid, de prostitutie, en die de lezer hier en daar onbehaaglijk vertrouwd zal voorkomen. De vraag is echter: zullen de gelieven in die repeterende onderwereld hun liefde een vervolg weten te geven, of lopen zij elkaar mis?