Ruimtes voor nieuwe rituelen

Is onze omgang met de dood de voorbije jaren in het westen veranderd? Hoe kunnen we in een seculiere context meer duurzame ruimtes voor afscheid ontwikkelen? Kan een samenwerking tussen de kunsten- en zorgsector bijdragen tot welzijnsbevorderende alternatieven voor afscheidsrituelen? Zorgt het co-creëren van nieuwe rituelen voor meer sociale cohesie en aldus meer duurzaamheid in de samenleving? Deze en zoveel meer vragen lagen aan de basis van een onderzoek dat de voorbije drie jaar aan de HOGENT (KASK & Humane Wetenschappen) is gevoerd onder de noemer ‘Open Einde’ Het is voornamelijk in de ontmoeting tussen welzijn en kunsten, in de tussenruimte, dat dit onderzoek naar nieuwe ruimtes voor (afscheids)rituelen werd gevoerd. Net door deze domeinen buiten de geijkte paden te sturen, kon een meerduidigheid in de (vormen)taal en een vernieuwende kijk op de fysieke en mentale ruimte voor afscheidsrituelen ontstaan.