Tussen vloot en politiek

In een eeuw tijd heeft de marinestaf zich ontwikkeld tot een belangrijk beleidsorgaan. De continue spanning tussen strategische wensen en de politieke mogelijkheden hebben het de staf echter nooit gemakkelijk gemaakt.
Tot aan de Tweede Wereldoorlog was ons land neutraal en poogde de marinestaf deze neutraliteit te helpen handhaven. Gedurende het interbellum streed de staf tegen omvangrijke bezuinigingen welke de vloot decimeerden.
Het Indische marinebestel en de alomtegenwoordige invloed van ‘Den Haag’ op het belangrijke vlootgedeelte in Indië komen ter sprake, evenals de marinestaf in de oorlogsperiode.
De opbouw van de organisatie na de bevrijding, het verlies van Indië en het toetreden tot de NAVO vergden het uiterste van de marinestaf. Zijn invloed op de vlootplannen en de scheepsbouw in deze periode laten een discrepantie zien tussen wensen en financiële mogelijkheden. De integratie in de NAVO wordt een belangrijke factor van het beleid in de jaren zestig en daarna. Reorganisatie van de krijgsmachtdelen onder een centraal overkoepelend orgaan leidt onder meer tot afbrokkeling van de beslissingsbevoegdheid van de admiraliteitsraad.
De uiteindelijke intrede van de Koninklijke marine in de matrixorganisatie van het ministerie van defensie blijkt een moeizame operatie waarover de meningen tot op de dag van vandaag verdeeld zijn. Het onderwerp van de uitgave is daarom uiterst actueel.