VDB en Mattan

Over wielrenner Frank Vandenbroucke bestaan er diverse mythes, bijvoorbeeld dat hij een rokkenjager zou zijn of een macho. Misschien kende niemand VDB beter dan zijn ploegmaat en knecht Nico Mattan. Vanaf halverwege de jaren 70 tot aan VDB’s dood gingen ze een gemeenschappelijke weg.

Mattan schreef een eerlijk verhaal over zijn jarenlange vriendschap met VDB. Hun triomfen, hun moeilijkere periodes, hun onverbrekelijk bondgenootschap. Hij plaatst VDB niet op een voetstuk maar geeft een zeer menselijk portret van iemand die omringd werd door lieden die ‘goed’ voor hem wilden doen, door hem bijvoorbeeld aan drugs of slaappillen te helpen, maar hem daardoor dieper de put in duwden. Door het feit dat Mattan een van de weinigen was die tegen VDB in durfden gaan, werd hun vriendschap dikwijls zwaar beproefd. Maar telkens weer vonden de twee elkaar. Mattan heeft zijn vriend dikwijls van de ondergang gered, maar slaagde daar uiteindelijk niet in.

Met VDB en Mattan wil Nico Mattan een optimistisch boek schrijven dat niet alleen gaat over een mooie vriendschap tussen twee mensen, maar dat ook een waarschuwing wil zijn aan jonge renners om niet in de vallen van het professionele wielrennerschap te trappen.