Witte poetslap - 'Onwillekeurig deinsde Bepol'

Volledige tekst op de doek: 'Onwillekeurig deinsde Bepol iets terug wanneer zijn blik op Niesten viel, even onwillekeurig bleef hij hem vervolgens gadeslaan zoals hij werkte, hard en schoon, zoals hij er ook uitzag, heel anders dan de anderen: hij droeg geen pikpet of een gebreide muts, maar een pet met een klep; geen ketelpak maar ’s winters een zwart klettervest en zomers een wijd hemd met brede bretels, die tussen zijn schouderbladen bijeenkwamen, zodat zijn broek van achteren op één plaats, in het midden, omhooggetrokken werd, en altijd had hij een witte poetslap om de hals, die hem stond als een zijden cravatte.'