Paul de Mont

Hij studeerde in het Sint-Jozefscollege te Aalst en deed nog één jaar te Leuven alvorens de Eerste Wereldoorlog begon.

Tijdens de oorlog werd hij zwaargewond en had een heel lang genezingsproces te doorworstelen. Hij verloor beide benen, maar onmiddellijk na zijn herstel begon hij te schrijven. Hij had in die tijd veel tijd om na de denken. Hij werd journalist en werkte ook voor de stad.

Hij schreef 17 toneelstukken, een roman en een aantal essays.

Hij was ook hoofdredacteur van Het Algemeen Nieuws, een katern van de krant Sportwereld.

In 1936 werd hij gecoöpteerd senator voor Rex, de Vlaamse vleugel van de partij van de Waalse fascist Léon Degrelle. Daardoor schreef hij ook voor De Nieuwe Staat, het partijblad van Rex-Vlaanderen. Hij verliet echter in februari 1939 de partij. Onder de schuilnaam Oslower werd hij commentator voor De Standaard.

Gedurende de Tweede Wereldoorlog onthield hij zich van elke politieke activiteit.

In 1952 kreeg hij postuum de driejaarlijkse staatsprijs voor toneelletterkunde voor Artevelde's val (1947). Voor dit stuk had hij grondig historisch onderzoek verricht. Dit resulteerde in het essay Artevelde, de mythe en de man (1948).

Bron: Wikipedia