Paul Lebeau

Na zijn middelbare school (Grieks-Latijnse Humaniora te Antwerpen) studeerde hij Germaanse Filologie te Leuven, waar hij redactiesecretaris werd van het studentenblad Ons Leven. Verder was hij actief lid van KVHV-Leuven, waar hij meerdere bestuursfuncties heeft waargenomen. Samen met Dr. Mon de Goeyse en Willem Melis richtte hij in 1927 de traditionele Duitse studentenvereniging, K.A.V. Lovania Leuven, herop, in een poging om het Leuvense studentenleven te veredelen. Tijdens deze periode publiceerde hij ook, onder de pseudoniemen Elckerlyk en Van Ginderachter, een aantal jeugdgedichten.

In 1930 doctoreerde Lebeau met het proefschrift Het dilettantisme in de Nederlandse literatuur, waarin hij het onder meer over het tijdschrift Van Nu en Straks heeft. In 1931 begon hij een loopbaan in het onderwijs, maar nadat hij in 1934 (met een studie Het dilettantisme als levenshouding in de West-Europese literatuur) met succes had deelgenomen aan een interuniversitaire wedstrijd, kreeg hij de kans verder te studeren. Hij volgde cursussen in vergelijkende literatuurstudie te Parijs en Berlijn, en kreeg daar les van gerenommeerde specialisten.

Na de oorlog was Lebeau redacteur van Dietsche Warande en Belfort en bestuurslid van Boekengilde De Clauwaert. Onder het pseudoniem van Lambert Stiers trad hij toe tot de redactie van het Vlaams-nationale, culturele maandblad Golfslag. In 1953 stichtte hij de literaire kring De Tafelronde en was mederedacteur van het gelijknamige tijdschrift.

Terug in België gaf hij les aan verschillende athenea, tot hij in 1958 werd aangesteld als docent aan de toenmalige Economische Hogeschool Sint-Aloysius en vanaf 1960 ook aan de Facultés Universitaires St. Louis, allebei te Brussel. Deze functie bleef hij uitoefenen tot zijn pensionnering in 1978.

In 1970 werd Lebeau lid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde als opvolger van Stijn Streuvels.

Paul Lebeau overleed op 74-jarige leeftijd.