De gelukkige school

Begin 21ste eeuw haalde de nieuwe particuliere school Iederwijs een paar jaar lang alle kranten. Nog nooit had de Onderwijsinspectie zo'n radicaal onderwijsconcept gezien. Nooit eerder waren er bedrijven die de salarissen van leerkrachten betaalden, omdat ze de komst van creatieve, autonome werknemers met veel zelfinzicht wilden bespoedigen. Uit het hele land stroomden belangstellende ouders en onderwijsvernieuwers toe. Als paddenstoelen schoten de Iederwijs-scholen overal uit de grond.
Maar terwijl de initiatiefnemers bouwden aan een school waar kinderen zelf bepalen wat ze leren, besloot politiek Den Haag de vrijheid van de scholen aan banden te leggen, onder meer door de Leerplichtwet te wijzigen. Ook de Onderwijsinspectie probeerde de 'veredelde speeltuinen', waar kinderen volgens critici niks zouden leren, in het gareel te krijgen.
Ruim tien jaar duurde het gevecht om het bestaan van Iederwijs. Moegestreden door de groeiende overheidsbemoeienis en rechtszaken, een steeds kritischer media, afhakende ouders en financiers moesten de scholen uiteindelijk stoppen of verdergaan onder een andere naam.
De Gelukkige School is de reconstructie van een 21ste eeuwse strijd om de grondwettelijke vrijheid van onderwijs. Astrid Schutte vertelt het verhaal van drie leerkrachten en één zakenvrouw die vochten voor het ideaal van een school waar het kind écht centraal staat. Oud-leerlingen laat ze terugblikken op de school die op zijn hoogtepunt bijna dagelijks in de krant stond en die zijn sporen in het huidige onderwijs heeft nagelaten.