De ontwikkeling van wetenschap

Sinds hun ontstaan hebben de wet schappen een bijzondere plaats ingenomen in maatschappij en cultuur. Ze pretenderen kennis te leveren die dichter bij de waarheid ligt en die betrouwbaarder is dat wat ons uit overlevering bekend is. Voor nieuwe wetenschappelijke resultaten ruilt men oude wijsheden graag in. Waaraan ontlenen de wetenschappen deze bijzondere aanspraken? Hoe ontwikkelt wetenschappelijke kennis zich'? Hoe kunnen inzichten die in laboratoria zijn gevonden, praktisch bruikbaar worden gemaakt?

In de wetenschapsfilosofie wordt systematisch onderzoek verricht naar dergelijke kwesties. De ontwikkeling van wetenschap vormt hierop een inleiding. Het boek behandelt zowel de traditionele, wetenschapsfilosofie die op kennis, het product van Wetenschappelijk onderzoek, is gericht, als recente benaderingen die het handelen van wetenschappelijk onderzoekers centraal stellen. Het boek bespreekt naast de zuivere wetenschappen ook wetenschappen die op toepassingen zijn gericht. Behalve de natuurwetenschappen krijgen ook de sociale wetenschappen veel aandacht.

Hoofdstuk 1 beschrijft ontwikkelingen binnen de natuurwetenschappen en de sociale wetenschappen die een aanleiding vormden voor wetenschapsfilosofische problemen. Hoofdstuk 2 verschaft vervolgens een systematische inleiding in Poppers filosofie van de wetenschappelijke kennis. In hoofdstuk 3 wordt het werk van Kuhn, dat een revolutie in de wetenschapsfilosofie ontketende, samen met Lakatos' reactie hierop besproken. Hoofdstuk 4, ten slotte, richt de aandacht op het handelen van wetenschappelijke onderzoekers. In dit hoofdstuk staat de antropologie van de wetenschap, die door Latour ontwikkeld is centraal.

Deze inleiding in de wetenschapsfilosofie is geschikt voor studenten in de natuurwetenschappen, de sociale wetenschappen, de geneeskunde en de filosofie.