De schemer daalt

Jeroen Brouwers heeft verschillende keren te kennen gegeven dat hij zich eigenlijk in de eerste plaats essayist voelt. De lijst van zijn essayistische publicaties is dan ook vele malen langer dan die van zijn romans en overig verhalend werk. Hij schrijft zoveel, dat hij er een eigen tijdschrift op na houdt, Feuilletons, waarvan dit aflevering 7 is.

In "De schemer daalt" onderneemt Brouwers een zwerftocht door zijn boekenkast, doet er ontdekkingen (over o.a. Menno ter Braak, Willem Frederik Hermans en Willem Elsschot) en verschaft hij een overvloed aan eigenzinnige, dikwijls geestig commentaar, niet in de laatste plaats over zichzelf.

Ook dit nieuwe boek bevat weer een aantal schrijversportretten `waar Brouwers het unieke patent op heeft' (Max Pam in HP/de Tijd). En ook nu weer polemiseert Brouwers er duchtig op los: `Na de dood van Willem Frederik Hermans is hij de enige Nederlandse polemist van formaat' (Jacob Moerman in de Drentse Courant). Dezelfde schreef: `Wat mij betreft mag deze reeks van eenmanstijdschriften nu al in de literatuurgeschiedenisboeken worden opgenomen.'