Hellen Van Meene

In dit boek fotografeert Hellen van Meene (1972) vrouwelijke adolescenten in al hun kwetsbaarheid en kracht, deze keer met Nederland, Rusland en de Verenigde Staten als voortreffelijke setting. Van Meene blijft boeien; de beelden tonen aan de ene kant het zelfbewuste, aan de andere kant het onzekere gevoel over de eigen identiteit van de gefotografeerde meisjes. Maar meer dan ooit krijgen we beelden te zien die de portretgeschiedenis van het medium fotografie op de meest subtiele manier in vraag stellen, aanvullen en corrigeren. Ook de geografische aspecten spelen in dit verhaal – naast Van Meenes rol en de houding van de adolescenten – een bijzondere rol, en maken dit boek tot een belangrijk stuk bijzonder 'actuele fotogeschiedenis'.