Tegen de barbarij

Gezien over eeuwen proberen we ons steeds verder te verwijderen van onze natuurlijke omgeving, driften en instincten. Het ziet er zelfs naar uit dat we definitief gevangen zitten in de wens tot ultieme controle over alles wat het lichaam onberedeneerd lijkt te sturen. In tien stukken bespreekt Herman Pleij de tol van de denaturerende beschaving, die doorklinkt in de lokroep van de kudde, de ongebreidelde agressie en het emotioneel exhibitonisme.