Delftse Art Nouveau

Naast Amsterdam en Den Haag als centra van art nouveau stelt de auteur Delft apart door kenmerken als functionaliteit, aansluiting op de zeventiende-eeuwse ambachtelijkheid: een neo-renaissance, en tenslotte een sterke soberheid. Maar meer dan om Delft apart te definiëren gaat het hier over drie kunstenaars en docenten aan de Polytechnische School aldaar: Le Comte, Sluyterman en Gips. Hun onderwijs en hun architectuurdecoraties, interieurs, keramiek- en zilverontwerpen en grafische vormgeving worden uitvoerig belicht, waarna de individuele verschillen nog worden beklemtoond in bijlagen. Met veel illustraties (kleur en zwart-wit) en een gedetailleerde beschrijving ontstaat een indrukwekkend beeld van een tot nu toe onbekend facet van de Nederlandse kunst en nijverheid kort voor en na de wisseling van de negentiende naar de twintigste eeuw. Het boek begeleidt een tentoonstelling in het gespecialiseerde Drents Museum te Assen. Het is het eerste standaardwerk over Delftse art nouveau en een onmisbaar naslagwerk over een rijk en interessant hoofdstuk van de toegepaste kunst in ons land.