Het viervijfdeprincipe

In Knokke-Heist komen drie bejaarden op een gewelddadige manier om het leven. Inspecteur Luk Borr ndervindt snel dat de mondaine badstad niet zit te wachten op een seriemoordenaar. Men gelooft liever in het toeval. De inspanningen van Borr orden matig geapprecieerd, en achter iedere sluier die hij oplicht, vindt hij een andere. Hij bijt zich vast in de zaak en stuit daarbij op een onprettig en onfris spoor. Tegelijk is in de badstad een schrijver neergestreken. Die wil Knokke Leopold Lippens in zijn boeken laten opdraven. De graaf burgemeester vindt dit hoogst onaangenaam. Hij bedenkt een manier om dat schrijvertje te stoppen.
Jos Pierreux (1957) publiceerde eerder De dode die met z’n twee was, De overvallers die met z’n drie waren en Het trio dat iets te vieren had.
‘Pierreux etaleert een bijzonder talent voor dialogen.’ Humo
‘Met humor wordt de rafelige kant van het toeristisch strandparadijs en zijn autoriteiten geschetst.’ Vrij Nederland
‘Pierreux weet behendig grofheid en gemaskeerde gevoelens, en jool en Ernst, te laten samensmelten.’ de Volkskrant
‘Met zijn scherpe pen naait Pierreux alles feilloos aan elkaar.’ Het Laatste Nieuws