De slag van Waterloo

Zijn « Waterloo kennen » staat synoniem voor het lijden van een zware nederlaag, een debacle. Het is een uitdrukking die in vele talen is opgenomen. Weliswaar kennen veel mensen de naam van de veldslag, maar het juiste verloop ervan in de context van de veldtocht van Napoléon in de Nederlanden is voor velen niet zo duidelijk. Een argeloos bezoeker, die voor heet eerst het slagveld bezoekt stelt zich vragen bij de aandacht die de overwonnen keizer krijgt en het gebrek aan aandacht voor de overwinnende veldheren Wellington en Blucher. Wat er ook van wezen, deze veldslag van zondag 18 juni 1815 is één van de meest dramatische en tevens kleurrijkste uit de krijgsgeschiedenis en blijft tot de verbeelding spreken. Wie de Leeuwenheuvel beklimt kan daarbij het ganse Geallieerde deel van het slagveld overschouwen, wat op zich reeds een zeldzaam en boeiend gegeven is. Voor het Pruisisch deel moet men zich naar Plancenoit verplaatsen.
A. Nofi heeft na heel wat opzoekingwerk een historisch document geschreven, dat zowel technische- als tactische aspecten weergeeft. Het individuele aandeel van de strijders wordt daarbij niet uit het oog verloren, nog het falen, noch het heroïsche.